Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Skrzywiła się i zasłoniła twarz dłońmi.
- I co? - spytała cicho - Nie ma innego wyboru? Przed chwilą byli krwiopijcy. Teraz co zaś? Nie ma innych stron? Wilkołaków, elfów, rycerzy światła? - nieco rozczarowanym tonem - Szczerze mówiąc, nie widzi mi się wieczna męka.

Zamknęła oczy.
- Co jest bezpieczniejsze dla was? - spytała dość łagodnie. Siłą rzeczy uratowali jej życie - I czy nie ma pewności, że urodziłam się... cóż, taka? Powiedz, że jest chociaż szansa.

Skinęła głową. Smutno, z pewnym rozczarowaniem. Umrzeć albo... cóż, umrzeć? Wybór zgoła cudowny. Oparła się wygodniej o poduszki.
- Szkoda - zauważyła ponuro - Niech tak będzie.

Nie chciała. Wiedziała, dlaczego. Styk ze światem nadnaturalnym sprawił, że faktycznie w jej sercu otworzyła się ta mała klamra, otwór pustki, który ział teraz tęsknotą i rwącym bólem. Nie żywiła miłości do wampirów - ba, do żadnych nieracjonalnych rzeczy również. Chciała zostać tutaj. Duchy - kimkolwiek by nie były - są niesprawiedliwymi istotami. Co dla niej przygotowały? I dlaczego są tak okrutne, skoro skazują ją na los, którego nie chce?
Uderzyła dłonią w poduszkę, wzdychając z irytacją.
- No dalej - wyszeptała w przestrzeń - Wyjaśnijcie, dlaczego. Czemu nie chcecie mnie jako własnej, tylko wysyłacie do wrogów moich przyjaciół, bym stała się ich wrogiem? To nie ma sensu. Dlaczego? Dlaczego nie przynosicie mi wieści o moim bracie, okrutny losie? Widzę tam ojca mego. W Valhalli bohaterowie żyją wiecznie.
Mruknęła coś niewyraźnie i skuliła się na posłaniu. Spać. Po prostu spać.

Nie obchodziło jej to jednak. Mimo wszystko. Napiła się tylko wody ze szklanki i położyła znowu, czasem kręcąc, czasem przewracając się na łóżku. Astrid bała się panicznie przywiązania. Wiedziała, że tak będzie. Cholera. Cholera.

- To chyba nieodpowiednie w moim stanie - mruknęła, zakłopotana, całkowicie na niego nie patrząc - Nie wiem, czemu to robisz. Przecież będziemy wrogami.

Wzruszyła ramionami.
- Miałam sen, że ugryzł mnie wampir - powiedziała cicho.

- Nazywali to zapachem krwiopijców - skinęła podbródkiem w stronę wyjścia z przyczepy - I chcieliście mnie zabić. I gdybym została wampirem... bylibyśmy wrogami, prawda?