Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Dziękuje ci, Christopherze. Naprawdę interesujące informacje. Szkoda, że nie udało ci się pokonać tego wampira. Chciałbym się dowiedzieć co po nim pozostanie, ale pewno zostanie popiół. Wiedza o tych rzeczach to głównie legendy i plotki, a te należy sprawdzać. Powiedź mi zatem, co masz zamiar teraz zrobić? - zapytał popijając kawę.

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Obawiałem się tego. Miałem nadzieję, że będziesz bardziej zainteresowany poszukiwaniem wiedzy niż eksterminacją. Każdy wybiera swoją przyszłość. - profesor zrobił głęboki wydech. Chwilę pauzy, aby się dobrze zastanowić. - Istnieje pewne stowarzyszenie, które działa w dobrej wierze ratowania ludzkości przed potworami, które ukrywają się w ciemnościach. Dołączenie do nich może zmienić twój światopogląd całkowicie. Jesteś tego pewien? - zapytał Oliver ze smutkiem w głosie. Miał nadzieję na inny tok wydarzeń.

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Dobrze. - spojrzał na swoje dłonie, którymi się cały czas bawił. Nie podobała mu się decyzja Christophera. - Wyjdź z mojego biura. W bibliotece jeszcze będzie pewien starszy mężczyzna, człowiek sutanny, Richard de Molay. Porozmawiaj z nim. - było to jak patrzenie na dorastające dziecko, które wyprowadzało się od rodziny.

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

Profesor pożegnał się z Christopherem. Łowca usłyszał smutek, który się pojawił nie tylko w jego głosie, ale w postaci wydechu, gdy zamykał za nim drzwi. Christopher zaczął szukać opisanego mężczyzny. Długo nie musiał. Starszy człowiek w sutannie przeglądał właśnie księgę o słowiańskich legendach. Kiedy Christopher podchodził, to mężczyzna zamknął książkę z hukiem i odłożył na miejsce. Vandert prawie podskoczył. Miał zacząć rozmowę, ale ksiądz go wyręczył.
- Witam, panie Christopherze. Słyszałem o panu, ale nie miałem przyjemności. Richard de Molay. - odezwał się z uśmiechem do niego. Czuł od niego taką miłą aurę, rodzicielską wręcz.

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Oczywiście. - powiedział dalej mając na twarzy ten ojcowski uśmiech. Zaprowadził Christophera do jednego z pokoju gier, gdzie ludzie mogli w spokoju i ciszy zagrać w jakąś grę planszową. Tłumiony dźwięk nie tylko powodował, że żaden głośny dźwięk nie wejdzie, ale też że nie wyjdzie. Czytelnicy mogli spokojnie czytać, a osoby grający w gry planszowe krzyczeć do woli. Jak się okazało, ksiądz miał klucz, więc byli sami i nikt im nie przeszkodzi.

- Powiedz mi, czy słyszałeś o moim stowarzyszeniu? - zaczął kiedy tylko usiedli. Oczywiście Christopher nie wiedział o czym mówi Richard de Molay. - Należę do Inkwizycji, zwanej także Stowarzyszeniem Leopolda. Istniejemy od czasów średniowiecza i nie przestaniemy istnieć dopóki zło tego świata nie zostanie zniszczone. Pewno wiesz o czym mówię, prawda?

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

Starszy mężczyzna się uśmiechnął. Spojrzał ponownie w oczy Christophera.
- Zatem to była wola boża. - powiedział z nadzieją w głowie. Był trochę uradowany z jakiegoś powodu. - Też ciebie nie rozpoznałem, panie Christopherze. - nie rozpoznać? Czyżby? - Tamten moment był ogromnym przeżyciem dla ciebie. - odezwał się i zbliżył się. Christopherowi zaczęło świtać. Czyżby tamten ksiądz, to był on? - Bóg mnie cię zesłał chłopcze. Uratował wtedy twoje życie, abyś mógł dołączyć do Inkwizycji.

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Zatem, mam dla ciebie test. - odezwał się ksiądz i zbliżył się do Christophera. - W mieście działa Inkwizytor. Chciałbym, abyś wyruszył do niego, z moim błogosławieństwem, i pomógł mu w nocy rozprawić się z grupką potworów, które odnalazł. Czy jesteś na to gotów?

Christopher Vandert
San Francisco Public Libary - Civic Center (8f)

- Ma na imię Robert. Sam go wychowywałem, nie ma nazwiska. Bardzo zagorzały boży sługa. Znajdziesz go tutaj. - zapisał Christopherowi adres. - Pewno będzie chciał od razu ruszyć z tobą w bój, więc się przygotuj. Będzie czekał.