Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Mae Esu widząc sylwetkę zbliżającego się pastora, wskazała go swojemu towarzyszowi i bez słów kiwnęła głową w stronę głównego wejścia domu. Kapłan najwyraźniej kłamał i również przyszedł tu w innym celu niż mówił. A teraz ich śledził. Jeszcze ten incydent z alarmem. To wszystko zaczynało powoli irytować wampirzycę, która postanowiła wrócić do pickupa.

Ezekiel Cross
Dom Edwarda Steele - Coral Gables
Czerwiec 1992, Noc

Piwnica

Theme

Ezekiel nie czuł się bezpieczny schodząc po schodach. Tamta dwójka opuściła budynek, ale mimo bycia samemu, to nadal czuł z tyłu głowy strach. Coś tutaj było, że powodowało drżenie jego kości. Omen, który zapowiadał nadejście zagrożenia. Kiedy zszedł do piwnicy, to zauważył, jakby ta piwnica nigdy nie była wykorzystywana. Była całkowicie wyczyszczona. Jedyne co było w piwnicy to jakiś duży kawał kamienia, który mógłby być łóżkiem lub podłużnym stołem. Na dodatek były jeszcze jakiejś drzwi. Metalowe, zabezpieczone przez kilka najróżniejszych kłódek. Kogoś sejf? Możliwe.

Mae Esu
Dom Edwarda Steele - Coral Gables
Czerwiec 1992, Noc

Obecni

Mae wróciła z Mandingo do samochodu, aby się zastanowić co dalej. Może jednak zadzwonić po policję? Kiedy chciała wyjść, to się zawahała. Jakiś samochód nadjeżdżał. Czyżby ochrona? Jakiś czarny wóz z przyciemnionymi szybami. Dwie osoby wyszły z tylnych siedzeń. Obydwaj przyprawiali Mae o dreszcze. Kim oni byli? Dobrze ubrani, przystojni, ale mieli taką pewną aurę, którą wampirzyca nie mogła przyłożyć palca, rozpoznać. Łysy mężczyzna podszedł do wejścia na posesję, a drugi stała przy nim. Wymienili kilka słów między sobą, a później z uśmiechem i podaniem sobie dłoni się pożegnali. Mężczyzna z włosami usiadł na miejscu pasażera i odjechali, a jego kolega poszedł w stronę domu. Czyżby to był Edward Steele?

Mae Esu siedząc w pickupie już miała powiedzieć, aby Mandingo jako wzorowy czarny obywatel Miami zadzwonił gdzieś na policję i zgłosił włamanie, gdy pod dom zajechał samochód z tymi dwoma mężczyznami. Od których biło coś mówiące: uważaj Esu, miej się na baczności. Upewniła się, czy Mandingo ma pod ręką tę swoją strzelbę ze spiłowaną lufą. Miał, jednak wyglądało na to, że on niczego nie wyczuł. Dopiero teraz zrozumiała, że syn Enrique Fioro prawdopodobnie wpakował się w kabałę większą niż to się wydawało jego ojcu i wkrótce ojciec będzie mógł się skontaktować jedynie z duszą Andreu. Albo i to nie. Nie zamierzała jednak ryzykować życia swojego towarzysza tylko po to, aby upewnić się co do swoich podejrzeń. Czekali.

Gospodarz wrócił w niewłaściwym czasie. Skarcił się w myślach za zbytnią ciekawość. Postanowił wrócić na dół i ukryć się w cieniu pod schodami. Skoro właściciel zauważył ślady włamania pewnie sprawdzi swoją cenną rzecz za metalowymi drzwiami. Dotknął palcami krzyża zawieszonego na szyi i nadstawiając uszu czekał.

To była jego szansa. Postanowił z niej skorzystać póki może. Cichaczem wszedł po schodach aby opuścić posesję niezauważonym. Jeśli udało mu się wyjść na zewnątrz szybko starał się odnaleźć trasę, która kryła by go w mroku. Nie musiała ona prowadzić prosto do jego pojazdu, jeśli było trzeba mógł nadłożyć drogi. Cały czas był czujny.

Pastor przeżegnał się dziękując Bogu po czym ruszył do swojego auta, wsiadając spojrzał na zegarek by zorientować się ile czasu zostało mu do świtu. Rzucił okiem na pickupa próbując ocenić czy mają zamiar odjechać czy może czekają dalej na coś. Wolał ich mieć na oku choć wątpił, że zaryzykują atak, szczególnie gdy służby porządkowe były już w drodze. Niemniej postanowił jeszcze jakiś czas poobserwować okolicę z wnętrza swojego wozu. Później, o ile Mae odjedzie, chciał ruszyć do domu syna pani Linwood.

Włączył silnik ustawiając przy okazji radio na wiadomości. Wrzucił bieg i ruszył, przejeżdżając obok pickupa. Skierował swój wóz do domu syna pani Linwood. Miał nadzieję zastać go na miejscu. Musiał z nim poważnie porozmawiać.