Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Na twarzy Mae Esu pojawił się grymas na widok białego mężczyzny w koloratce, stojącego przed tą samą posesją, na teren której właśnie miała zamiar wkroczyć i wyjść bogatsza o przynajmniej jedną duszę - metaforycznie lub dosłownie.
- Tak, chodź ze mną - powiedziała z poważną miną.
Mandingo był dobry wszędzie tam gdzie była potrzebna siła lub wsparcie.

Wampirzyca zmrużyła oczy wychodząc z pickupa. Ubrana była w zwiewną wydekoltowaną suknię sięgającą aż do kostek. Długie dredy w nieładzie opadały jej na ramiona. Z każdym krokiem wisiorki na jej szyi kołysały się z boku na bok. Mandingo pozostał kilka kroków z tyłu, przy samochodzie, oparty łokciem o otwarte drzwi auta. Mae Esu przysiadła na przednim zderzaku pickupa, skrzyżowała ręce na piersiach i lekko przechyliła głowę, jak dziecko oglądające egzotyczne zwierzę w zoo, a na jej twarzy zagościł wyraz drapieżnego uśmiechu. Co robi w środku nocy chrześcijański kapłan na progu domu do którego właśnie miała zamiar wejść?

Kobieta przez dłuższą chwilę przyglądała się duchownemu, a w odpowiedzi na jego gest odwróciła się do swojego kierowcy i coś mu powiedziała. Oboje cicho roześmiali się. Wampirzyca nie ruszając się z miejsca ponownie zwróciła wzrok w stronę księdza, a dłońmi wzięła się pod boki.
- Hej, bel gason - zagadnęła z uśmiechem - co pret robi tu o tej porze? Owieczki już śpią.
Miała przyjemny dla ucha tembr głosu przywodzący na myśl soulowe wokalistki, a słowa wypowiadane z silnym akcentem, często stanowiły mieszaninę brzmienia języka angielskiego z naleciałościami języków ludności czarnej. W światłach nocnego miasta biel jej równych zębów odcinała się od niemal czarnych ust, których barwa była najpewniej efektem doboru takiego a nie innego makijażu, na który składały się również tatuaże w formie czarnych kropek pod oczami i na podbródku. Gdyby nie one, byłaby zapewne jedną z pierwszych w kolejności kobiet, którym faceci chcą postawić drinka w knajpie. Tatuaże dodawały jej jednak egzotycznego, lekko drapieżnego wyglądu.

Pokręciła przecząco głową.
- Niczego nie szukamy, bel gason. Ulicę i dom już znaleźliśmy - odparła - Przyjechaliśmy w odwiedziny do msye Eddiego. No, trochę nam się zeszło...
Odwróciła się do kierowcy i uśmiechnęła się.
- Ale pastora się nie spodziewałam. Msye Eddie jest w domu? - zapytała.

Mae Esu zmrużyła oczy. Niektórzy biali mimo wszystko potrafili być urzekający.
- Dokładnie - stwierdziła kiwając powoli głową - Niestety... nic nie wspominał o innych gościach... to chyba nie byłoby w porządku gdybyśmy przyprowadzili ze sobą kogoś innego, prawda?
Kobieta najwyraźniej miała ochotę trochę się poprzekomarzać z facetem w koloratce.

Kobieta uśmiechnęła się szerzej.
- Tak, bel gason - odparła lekko rozbawiona - Co prawda martwi mnie, że się miniemy z msye Steele, ale jak przewidziałeś to, pozwolił nam wejść. No ale i tak mieliśmy tylko coś odebrać, więc możemy to zrobić teraz...
Spojrzała na swojego kierowcę.
- Ale nie mamy oczywiście nic przeciwko, żebyś zaczekał tu na gospodarza, my jednaj trochę się spieszymy, dlatego pozwolisz, bel gason, że już pójdziemy?
Czarny stojący przy samochodzie również był uśmiechnięty z jakiegoś powodu.
- Może warto zadzwonić do pana Edwarda - dodał - zamiast tak czekać?
Wyglądało na to, że ta dwójka szykuje się do wejścia na teren posesji.

Mandingo otworzył niską furtkę wpuszczając przodem towarzyszącą mu kobietę. Oboje spokojnie, nie śpiesząc się ruszyli na tył domu, wymieniając w tym czasie cicho jakieś uwagi i uśmiechając się do siebie nawzajem. Mogli sprawiać wrażenie dwójki przyjaciół lub kochanków, z rozbawieniem dyskutujących o czymś. Mandingo rozsunął w tym czasie kurtkę, bo wsunięty za pasek obrzyn krępował ruchy i był stanowczo niewygodny. Gdy już znaleźli się na tyłach domu, pozostawało znaleźć wejście od ogrodu lub inną drogę, którą mogli dostać się do środka, po uprzednim odłączeniu alarmu, który na pewno zabezpieczał dom.

Pewnie byli już w środku, dlatego postanowił iść w ich ślady. Stąpał ostrożnie, wzmocnił zmysły aby łatwiej wychwycić ewentualną zasadzkę. Próbował znaleźć drogę do piwnicy, a jeśli zauważył Mae i jej kompana to cicho przekazał, że nie ma wrogich zamiarów, co z resztą mówił już wcześniej.