Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Ale... Skąd Pan zna moje imię?! Co to za pytanie w ogóle? Nie wiem, nie wiem czy wierzę w przeznaczenie... Naprawdę, lepiej już stąd zniknij... - odpowiedziała jednym tchem, totalnie zaskoczona bezpośredniością żebraka. Często zerkała na wyszący zegarek, zastanawiając się, dlaczego menel go nie sprzedał, a na dodatek chciał go wręczyć właśnie jej.

To było prawdopodobnie najdziwniejsze spotkanie w moim życiu. A to jest najdziwniejszy zegarek jaki widziałam... - mruknęła do siebie pod nosem.
Szybko się otrząsnęła po tym dziwnym wydarzeniu i wsiadła do samochodu. Ruszyła z piskiem opon, zakupy się w końcu same nie zrobią. W centrum handlowym, jak to na kobietę przystało, kręciła się od sklepu do sklepu, szukając okazji, promocji czy czegoś wyjątkowego. Przez cały ten czas wręczony zegarek walał się gdzieś po torebce.

Ostatnio edytowany przez hyjek (2010-08-14 21:35:52)

Prawdopodobnie nikt na jej miejscu nie odpuścił by sobie takiej okazji, ciekawość niemal sama wepchnęła ją do sklepu. Starała się jak najmocniej udawać zwyczajną klientkę, a nie przyszłą twarz tego sklepu. Od półki do półki, od jednego zapachu do drugiego, próbowała wybadać teren, aby wieczorem wypaść jak najlepiej, dzięki takiemu przygotowaniu.

Dość już miała interwencji i dziwnych spotkań na dzisiaj, wystarczyło jedno pod Golden River. Zwłaszcza, że wykłócający się mężczyzna nie wyglądał na kogoś, kto by przejął się jej prośbami. Kontynuowała rozglądanie się po sklepie, nie wcinając się w rozmowę. Mimowolnie słyszała jednak każde słowo, sama też po chwili zastanawiając się, czemu nigdy nie słyszała o perfumach Navii.

Czy dzisiejszy dzień jest dziwny, czy to mi sufit na głowę spadł w nocy...? - spytała samą siebie po cichu. Zerknęła na zdenerwowaną kasjerkę, podeszła do niej, niosąc jeden z flakoników, który wyjątkowo się jej spodobał.
Może powinna Pani zawiadomić policję? Wyglądał na groźnego... - spytała się, płacąc za nowe perfumy.

Nie trzeba, dziękuję. - udzieliła jednej odpowiedzi na oba pytania ekspedientki.
Poszukiwania obłędnej kreacji trwały pełną parą, a zaangażowaniu Clary towarzyszył błyskawicznie upływający czas. Ostatecznie, nie mogąc się zdecydować na którąkolwiek z czterech ( 1, 2, 3, 4 ) wytypowanych, wzięła wszystkie.
A co, stać mnie! - usprawiedliwiała samej sobie tą nonszalancję. Ruszyła do zaparkowanego na najwyższym piętrze parkingu samochodu. Czasu do wieczora było coraz mniej.

Ostatnio edytowany przez hyjek (2010-08-15 14:58:08)

Na jej nieszczęście, to nie był koniec dziwnych spotkań tego popieprzonego dnia.
Gdy tylko zobaczyła kroczącego w jej stronę mężczyznę, ruszyła biegiem do samochodu, była od niego niedaleko. Biorąc przykład z oglądanych w telewizji filmów, możliwie jak najszybciej starała się wsiąść do środka i zablokować drzwi, tak żeby (najprawdopodobniej) napastnik mógł jej co najwyżej pogrozić przez szybę. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, odpala auto i ucieka.