Forum Sesyjne WoD Havoc'a

silverek33 napisał:

Podszedł bliżej zgodnie z poleceniem. Następnie usiadł powoli i schylił wdzięcznie głowę. Skupił się na wydarzeniach z domu Hidekiego. Ćwiczył czasami medytację, więc potrafił wyciszyć swoje emocje. Przekazywał informacje, ale tylko to. Starał się być wręcz jak najbardziej czysty by nie zawieść oczekiwań Wielkiego Mistrza.

- Tak, ale to było wcześniej. Bandyta próbował ukraść samochód, a ja chciałem go powstrzymać. Na nieszczęście miał broń. Ale udało mi się go pokonać, mimo zranienia. - odpowiedział nieco zdziwiony zapytaniem.
Doznania, jakie towarzyszyły mu niedawnej chwili potwierdziły go tylko o wielkości osoby przed którą klęczy.

Odetchnął wyraźnie, kiedy rana przestała mu dokuczać. Natychmiast się ukłonił kładąc głowę na ziemi z wdzięcznością, a potem wrócił do poprzedniej pozycji. Kiwnął głęboko głową na znak, że chciałby zadać pytania.
- Mam kilka pytań. Co to była za istota? I co tam robiła? Zaszczytem byłoby wiedzieć, jaką misję w tym wszystkim miał Grom Niebios. Nasuwa się również jeszcze jedno ważne pytanie, dlaczego ja? - nieśmiało wystosował kilka pytań w żadnym wypadku nie stosując tonu rozkazującego, a jedynie proszący.
Uniósł nieco wyżej wzrok na Wielkiego Mistrza, nabrał trochę determinacji. Wiedział, że ten moment był kluczowy w jego przyszłości.

Słuchając kobiety Gin miał wrażenie, że wszystko, co słyszy jest jakimś mistycznym snem, a sam już dawno umarł po postrzale i teraz rozmawia z swoimi przodkami. Jednak potężnie potrząsnął głową i nie wyrwał się z snu. Zrozumiał, że w jakiś dziwny sposób został wybrany do czegoś dziwnego, czego jeszcze do końca nie rozumie.
- Dziękuje za informacje, Wielki Mistrzu to cudowny dar i zarazem ogromne przekleństwo. Uciekanie od problemów to nie jest to, czego uczył mnie Ojciec. Opowiadał mi o historii, o wielkich wojownikach. Moim marzeniem było im zawsze dorównać. Teraz mam szansę stoczyć własny bój. - przez chwilę sam nie wierzył, że to wszystko powiedział, ale młodzieńcza energia i ciekawość wzięła górę nad strachem.
- Chcę otworzyć oczy i żyć prawdziwie bez złudzeń, Wielki Mistrzu. - złożył dłonie i ukłonił się ceremonialnie w stronę starszego człowieka.

- Dziękuje za rady, Wielki Mistrzu. Będę się do nich stosował, a słowa powtarzał przed snem. Moje serce pozostanie czyste niczym ta japońska stal. - nie miał żadnych wątpliwości, żadnego przestrachu przed tymi słowami.
- Czy miałbym jeszcze coś wiedzieć? - zapytał się zanim miał zamiar wyjść z pomieszczenia.
Przyjrzał się dopiero teraz dłuższą chwilę kobiecie siedzącej blisko Wielkiego Mistrza, a potem wlepił spojrzenie w katanę leżącą obok jego kolan.

- To byłoby ogromnie pomocne, Wielki Mistrzu. Szczególnie, że szanuję swoich rodziców i nie chciałbym sprawiać im kłopotów. A miejsce naturalnie odporne lub przystosowane do odpychania złych sił mogłoby pomóc. Domyślam się, że dobra Chi w niektórych miejscach jest bardziej widoczna.

- Jeszcze raz dziękuje za użyczoną mi pomoc. Nie mam już więcej pytań. I tak wystarczająco rozświetlono już moją przyszłą drogą życia. - po tych słowach podniósł się z ziemi bardzo powoli i złapał za katanę, którą przyczepił do pasa.
Zanim odszedł ukłonił się głęboko i uśmiechnął się nieśmiało do kobiety tłumaczącej Wielkiego Mistrza.
- Dziękuje za pomoc, Pani.
Potem ruszył razem z facetem od Yakuzy w wyznaczone miejsce, gdzie miał się spotkać z Raizo.