Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Walter Reinhard
Ulice - Wedding
Lipiec 1963, Noc

- Słowa w tym przypadku są mało warte, ważniejsze są czyny. Chce zobaczyć, a nie usłyszeć. - pokiwał głową. - Obiecałem. Tak też zrobię. Powiesz do którego miejsca chcesz pójść, tam cię zaprowadzę.

Walter Reinhard
Ulice - Wedding
Lipiec 1963, Noc

- Chcesz teraz wyruszyć? Nie chcesz ze sobą wziąć Ingrid?

Walter Reinhard
Pałac Köpenick - Köpenick
Lipiec 1963, Noc

Schloss Köpenick


Obecni

Theme

"Dokąd idziemy?" zapytała Ingrid. Nie odmówiła wyruszenia za mur, wręcz była podekscytowana. Tyle czasu nie widzieć drugiej strony miasta, w którym się mieszka, którego się kocha, jest to coś niewyobrażalnego. Nosferatu zaczął ich prowadzić w stronę muru i tak kilometr od niego, zeszli w dół do kanałów. Nie skończyło się to na tym, bo zaczęli schodzić do innych tuneli, jeszcze niżej. Pewno nie były nawet oznaczone na żadnej mapie w urzędach miejskich. Sieć tuneli oświetlonych byle jak. Kable ciągnące się na kilkaset kilometrów, aby zapalić tylko jedną żarówkę, która trzymała się na krzywym gwoździu. Szli już dobre kilkanaście minut. Walter mógł przysiąść, że musieli minąć mur. Nosferatu zaczął ich prowadzić dalej, ale tym razem szli w górę. Schody, drabiny, tunele miały pokręcone drogi. Każdy mógłby się w nich zgubić. Po pewnym czasie wyszli do kanałów, a z nich na powierzchnie. Tutaj życie było spokojniejsze, noce cichsze, pełne agentów sowietów. Obserwowali teren blisko muru, ale nikt nie zauważał trójki. Ellison trzymał ich pod osłoną Niewidoczności. Szli dalej, nie mogli się odzywać, ale obserwować jak najbardziej. Większość miejsc nie była odbudowywana. Niszczono budynki, aby postawić sowieckie bloki mieszkalne. Duma narodu rosyjskiego. Szli w stronę pałacu Köpenick, w dzielnicy nazwanej tak samo.

Budynek został przerobiony na muzeum. Nie był odwiedzany przez turystów. Nie było takich osób tutaj. Przychodzili tutaj przywódcy ZSRR, wpływowi ludzie i im podobni. Dla nich to miejsce było zdobyczą, a nie narodem, którego trzeba było uratować przed szaleńcem. Starszy mieszkańcy przychodzili tutaj, ale wychodzili z innym uczuciem. Smutek, żałoba i strach przed tym co nadejdzie. Ten zwykły pałac miał więcej emocji niż niejeden teatr. Tutaj nie było miejsca na kłamstwa i oszustwa. Nosferatu zbliżył się do frontowych drzwi. Minął patrol strażników, po raz kolejny nie zauważono ich.  Drzwi po chwili były otwarte przez Ellisona i mogli spokojnie wejść do środka. Stare obrazy, zbroje, pamiątki i inne przedmioty. Historia Niemiec, historia Berlina.

Walter Reinhard
Pałac Köpenick - Köpenick
Lipiec 1963, Noc

Walter rozglądał się po pałacu, który przypominał bardziej muzeum. Eksponaty były bardzo interesujące. Czuł jakieś połączenie między tymi przedmiotami z historii, a samym sobą. Nie wiedział jednak czym ono było. Przejeżdżał dłonią po wazach, kolumnach i innych przedmiotach, wszystko w nadziei, że coś da mu jakąś wizję. Nic nie zrobiło na nim takiego wrażenia, jak poprzednia wizyta do pałacu Charlottenburg. Wtedy zobaczył obraz przedstawiający jakiś bal, który przykuł jego uwagę i nie mógł spojrzeć na nic innego. Osoby na nim nie wydawały mu się znajome, natomiast scena była tym czymś co go przyciągnęło. Śmiechy, zabawa, ale także szepty i intryga. Czy taki to był bal z białą damą? Polityczny bal? Bal z bogatymi ludźmi? Z koncentracji nie wyciągnęły go słowa innych, a stojący zegar koło niego. Nie wiedział jak to mogło się łączyć. Czemu nie usłyszał słów Ingrid?
- Walterze? - szybko te słowa w głowie Malkaviana zostały pogłośnione. Nie były już szeptem z tyłu głowy, które ignorował. - Znalazłeś czego szukałeś? - zapytała Ingrid zmartwiona.

Walter Reinhard
Pałac Köpenick - Köpenick
Lipiec 1963, Noc

- Ten pałac nie był wykorzystywany do balów od bardzo dawna. - powiedział Nosferatu. - Dlatego jest z niego muzeum. - pomasował swoją brodę. - Glienicke został wykupiony tuż po wojnie przez pewną firmę zajmującą się zakładami sportowymi. Budynek został odnowiony, bo podczas wojny był używany jako szpital dla żołnierzy wroga. Odbywają się tam jakieś bale, gdzie zbiera się śmietanka polityczna i prywatna.