Forum Sesyjne WoD Havoc'a

- Może w kawiarni Słowik? Byłem tam parę razy, całkiem przyjemny lokal, przestronny, niezatłoczony, z dobrą muzyką i atmosferą. Zaraz podam Ci adres... - szybko znalazł adres na odtwarzaczu MP4 podłączonym do sieci domowej i podał go Alexandrze. On sam miał tam całkiem niedaleko, właściwie mógł tam iść piechotą - to były obrzeża jego osiedla. Miał nadzieję, że jej też będzie pasować to miejsce, bo, prawdę mówiąc, żadne inne nie przychodziło mu teraz do głowy.

"Pieprz się, staruchu", przemknęło przez myśl maga. Magowie zawsze wiedzieli lepiej. Czy to Tradycje, czy Szarogębi, czy nawet takie ekstrema jak Nephandi i Maruderzy - każda grupa wierzyła, że poznała jedynie słuszną wizję magyi i świata i próbowała narzucić ją innym. Tradycje miały tę przewagę, że pozwalały żyć jednostkom niezależnym, ale i tak były w oczach Michaela podejrzanymi bandami.

Mike miał jeszcze ponad pół doby, nim będzie musiał rano wyjść z domu, a co najmniej osiem, nim zrobi się śpiący. Mógł zatem spokojnie zająć się tak zwanym "nołlajfieniem", wziął więc laptopa i spędził kilka godzin szperając w sieci, bawiąc się programem do komponowania i grając nieco. Znudzony już nieco kolejnymi rozgrywkami w grach online porzucił sprzęt, zjadł szybko dwie kanapki i poszedł poćwiczyć z instrumentami. Godzinę grał na wiolonczeli, ćwicząc fragmenty partii orkiestrowych, kolejną godzinę spędził brzdąkając swobodnie na mandolinie, z lepszym bądź gorszym skutkiem adaptując różnego rodzaju fragmenty gitarowe. Jeszcze dwie godziny zajęło mu siedzenie przy pianinie z papierem nutowym i ołówkiem, gdzie pracował nad prostym, czterogłosowym utworem wokalnym. Nie szło mu tej nocy zbyt dobrze, więc w końcu poddał się i wstał, z lekką irytacją mówiąc sam do siebie:
- A niech by to szlag trafił, chrzanić poważne epoki, będę pisał w stylu dawnym.

Następnie Michael zerknął na wyświetlacz telefonu, by sprawdzić godzinę. Była 4:50, a więc najwyższy czas na sen. Mężczyzna wziął jeszcze prysznic, umył zęby i o 5:05 położył się spać. Wiedział, że nie nastawił budzika, ale prawdę mówiąc nie był mu on potrzebny, poza tym nie chciało mu się już wstawać, żeby go włączyć. Zamknął oczy i zasnął w ciągu kilku sekund.

Punktualnie o 8:30 mag obudził się i tym razem wstał niczym automat, nie przeciągając się nawet i nie spędzając w łóżku ani jednej zbędnej sekundy. W ciągu pół godziny zjadł śniadanie, odwiedził łazienkę, przebrał się i był gotów do wyjścia. Wziął ze sobą plecak, do którego spakował to co zwykle - nuty, malutką gitarę, niewielkiego laptopa z "oprzyrządowaniem", butelkę wody i drugie śniadanie. Następnie wyszedł i skierował się do samochodu. Chciał jak najszybciej dotrzeć do Englishmana, był bowiem bardzo ciekaw tego, co go dziś czeka.

- Zdaje się, że tak, bardziej gotowy do działania już nie będę. Mogę więc usłyszeć coś więcej? - Mike zapytał się uprzejmie i sięgnął po wodę.

- Niewielkie, prawdę mówiąc. Obracałem się prawie wyłącznie w towarzystwie innych magów, a i to nie przez cały czas. Wiem co nieco z własnego doświadczenia o istotach snu, kiedyś zdarzyło mi się zabłądzić w czasie sennych podróży... Ale jeśli chodzi o inne istoty - wampiry, wilkołaki, mieszkańcy Umbry - wiem o nich tyle, że są. A, przy okazji, wpadło mi do głowy jedno pytanie: nie mam wielu znajomych wśród magów, ale wszyscy których znam, ostatnio opuścili miasto, wie pan może dlaczego?

- Jakieś informacje, tropy? Gdzie go szukać, na co uważać, czego wypatrywać? Nie będę przecież chodził po ulicy i sprawdzał umysły wszystkich przechodniów pod kątem demonicznej korupcji, prawda?

- Slumsy albo bogate dzielnice i instytucje władzy... Pierwsza opcja wydaje się prostsza do sprawdzenia, jeno trzeba znaleźć odpowiednie miejsce. Druga wskazuje między innymi na tę okolicę, ale ta, jak się domyślam, już została sprawdzona? W każdym razie pod tym kątem też postaram się poszukać. Mam jeszcze kilka godzin do próby, więc mogę sprawdzić dziś pierwszy wariant. Tylko jakiej metody użyć? Czy takie przemienione umysły będą się wyróżniać spośród innych w tłumie? - Mike zastanawiał się nad tym. Był w stanie dość łatwo wykrywać umysły i ich podstawowe cechy jak płeć czy gatunek, ale nie uśmiechało mu się szukanie igły w stogu siana, szczególnie jeśli miałby sam nie wiedzieć, na co zwrócić uwagę. Starał też sobie przypomnieć jakieś miejsce w SF, o którym wiedział, że gromadziło biednych, bezdomnych, było siedliskiem patologii czy nieciekawego elementu.

Mission District. Slumsy to to nie były, ale to jedyny trop. O ile Mike dobrze kojarzył, kiedyś działały tam gangi, może nawet dalej zostały ich jakieś ślady... No i było dużo Latynosów i Meksykanów. Podziękował za rozmowę Englishmanowi, zapewnił go, że da sobie radę i ma już trop, po czym wyszedł. Skierował auto od razu do celu, a gdy zajechał, jak zwykle sięgnął po nuty, skupił na nich wzrok, jednocześnie w głowie splatając magiczne nuty. Przez umysł przelatywały mu ostre, dysonansowe akordy, które miały utworzyć ochronny mur wokół jego umysłu. Po chwili muzyka umysłu Mike'a zmieniła się, pojawiły się ciche nuty, brzmiące nieco dziwacznie, przypominające raczej codzienne dźwięki - głosy kroków, szelest papieru, szum rzeki czy brzęczenie monet - niż jakiekolwiek instrumenty, fałszując obraz jego myśli.* Po tym niewielkim, wewnętrznym koncercie Michael wyszedł z samochodu i rozejrzał się wokół siebie. Nie wyglądało to najlepiej, ale i tak nie było źle (co było, bądź co bądź, złym znakiem dla jego poszukiwań). Wypatrując aur ludzkich umysłów** muzyk zaczął chodzić po okolicy, szukając jakiegoś miejsca, w którym gromadziłby się jakiś gorszy element społeczny - uliczki, zaułku, placu czy czegokolwiek - i starając się nie rzucać specjalnie w oczy (do czego miał naturalny i nadnaturalny talent).

*Umysł wykorzystany do stworzenia bariery myśli i do stworzenia fałszywych myśli.
**Sfera Umysłu wykorzystana w celu wykrywania umysłów i ich powierzchownych cech.

Michael najpierw spróbował sięgnąć po instynktowne magiczne zmysły. Nie mógł sobie pozwolić na zwykłe wykrycie śladów magyi, muzyka narobiłaby niepotrzebnego hałasu, skupił więc po prostu swą uwagę na obserwowanym mężczyźnie i starał się wyczuć jakiś ślad magii na jego osobie. Był to w jego mniemaniu marny strzał, bo działał tylko przy trwających magycznych aktach, ale nie zaszkodziło mu spróbować. Następnie Mike sięgnął do kieszeni, wyciągnął swój nieodzowny "nutatnik", otworzył go na ostatniej zapisanej stronie i spojrzał krytycznie w nuty. Myśli jego podzieliły się jakby na dwa tory, jeden z nich, niewielki i niemalże milczący, zajmowała muzyka, dźwięki płynące według zapisanych przez niego nut, drugi zaś skupił się na umyśle dilera, wysyłając w jego stronę bezgłośne, myślowe impulsy. Michael starał się być ostrożny, nie miał zamiaru (przynajmniej na razie) dokładnie badać umysłu agresywnego delikwenta, próbował na razie tylko wyczuć naturę tych emocji i ślady ewentualnych modyfikacji bądź nadnaturalnego wkroczenia w rozum celu.*

*Sfera umysłu użyta do ostrożnego wybadania śladów ingerencji w umysł dilera i ew. nadnaturalnej natury jego emocji.