Forum Sesyjne WoD Havoc'a

- Jak tam chcesz... no to jajka.
Kręcąc głową zaczął przygotowywanie śniadania, wyciągając z lodówki potrzebne składniki, odpalając elektryczną kuchenkę i ustawiając na niej patelnie. Poczekał aż naczynie się nagrzeje, po czym ułożył na nim bekon i smażył, w jego zachowaniu zaś było zrezygnowanie. Najwyraźniej mu się nie podobała ta sytuacja z uczepionym duchem, ale póki nie mógł z tym nic sensownego zrobić to przynajmniej sobie zje śniadanie. Kiedy już bekon był gotowy dolał jaj, poczekał aż białko się ścięło, zamieszał i następnie tak przyrządzone śniadanie wyłożył sobie na talerz, w międzyczasie wynajdując z jednej z szafek nieco suchy chleb. Przeżuwając zaś kolejne kęsy przy kuchennym stole westchnął i któryś już raz pokręcił głową ze zrezygnowaniem.
- A tak swoją drogą to nazywasz się jakoś? Wiesz, to trochę takie mało fajne jak ktoś ci siedzi w głowie, czy gdzieś tam i na dodatek nie wiesz jak się nazywa. Takie jakieś to mało... sąsiedzkie...

Zjadł w końcu śniadanie i zebrał się od stołu, pozmywał szybko co napaskudził, pochował naczynia i sztućce, a na koniec wyjrzał przez okno, przeciągając się jednocześnie przy tym..
- Hej, więcej entuzjazmu! To ja tutaj mam w sobie duchy, no jednego, no ale wiadomo. To może hmm... sam nie wiem, co powiesz na Betty? A tak przy okazji: czytasz mi w myślach, czy muszę mówić na głos? Powiedzmy, ze pytam tak dla wygody.
Nie mając póki co nic więcej do roboty prócz gadania z demonem, czy też duchem, cholera wie z czym zabrał się za ubieranie, potem sprawdził swój sprzęt, czy wszystko jest jak należy.

Ostatnio edytowany przez ScorpZero (2010-08-17 17:03:05)

- Teoretycznie to tak, ale nie zawsze można gadać samemu do siebie. Wiesz, to wzbudza podejrzenia i tak dalej. A poza tym ciekawi mnie, czy możesz mi czytać w myślach, bo dzisiaj mam pewne... nietypowe spotkanie. Chyba po prostu lepiej i dla ciebie i dla mnie żebym nie gadał sam do siebie, a ty żebyś postarała się nie wychylać. Nie wiem co to za jeden, ale jego kumple to jacyś cholerni łowcy wampirów, wole nie wiedzieć jakie mają zdanie na temat podobnych tobie. No, to jak Betty?
Cała sytuacja chyba nagle wydała mu się kuriozalnie śmieszna - gada sam do siebie, a konkretne do czegoś co w nim siedzi i próbuje się z tym dogadać - toteż wykrzywił usta w ponurym rozbawieniu.

Pokiwał głową z wolna, a odpowiedź pomyślał w głowie. Dziękuję, tak będzie o wiele prościej.
Wyjrzał przez okno z pewną niecierpliwością i obrzucił spojrzeniem okolicę.
W sumie mają mój telefon, zabiorę go ze sobą , a póki co skoczymy do mojego znajomego... nie lubię mieć za dużo dolarów przy sobie, pora ich nieco wydać.
Standardowo narzucił na siebie swój sprzęt, przykrywając go obszernym skórzanym płaszczem, a na głowę narzucił sobie kapelusz. Poza tym zabrał telefon ze sobą, aby w razie potrzeby można się było z nim skontaktować.
Co za paranoja, chodzę po ulicy uzbrojony jak na wojnę... dobrze, że to Stany, a nie jakaś pieprzona Europa...
Parę minut potem wyszedł ze swojego mieszkania i zszedł na dół po klatce schodowej, tym razem miał zamiar znów odwiedzić Aleca i sprawdzić jak się ma jego zamówienie.

- Cześć Alec, jak tam granat błyskowy? A poza tym mam nowy interes - obrzyn, masz coś takiego albo podobnego na składzie?
Mówiąc to rozejrzał się przez chwile po pomieszczeniu, zerkając po widocznym uzbrojeniu.
W myślach zaś odpowiedział: Na pewno święty nie jest, ale dzięki niemu mamy uzbrojenie, a to przydatne. Bez niego ciężko byłoby mi cokolwiek zdobyć, a tak mam dostęp do tego, czego się zazwyczaj tak łatwo nie kupuje w pierwszym lepszym sklepie. Ot handlarz bronią jak każdy inny, nieświęty, ale przydatny i dlatego zazwyczaj tacy żyją.

Wzdrygnął się.
To by nie było korzystne, tym bardziej, że gość jest pewnie świetnie ustawiony. Inaczej już dawno ktoś by go ustrzelił i zgarnął to wszystko wokoło - plecy, rozumiesz? Nie można zabijać wszystkiego co się rusza, za duże ryzyko na wykrycie... i nie baw się tak, co? Bądź rozważna - zabijemy go i co potem? Zabiąa nas, no, a przynajmniej mnie, bo nie wiem co się stanie wtedy z Tobą. Tak, czy inaczej.. to niekorzystne...
Bardzo się stara, aby nie było po nim widać zdenerwowania, ale na czoło wystąpiły mu kropelki potu.
- Tak, będę bardzo wdzięczny... dobrze mieć coś mocniejszego na krótkie dystanse.

Ostatnio edytowany przez ScorpZero (2010-08-17 20:00:40)

- Rozumiem, dam radę. I dzięki, jakby coś to się odezwę.
Zapłacił podaną sumę, następnie odebrał przedmioty, umieszczając wszystko pod płaszczem, bądź w którejś z wewnętrznych kieszeni. Potem pożegnał się i opuścił Aleca.
Bardzo pocieszające... tylko, że ja wcale nie chciałbym umierać i czy mogłabyś być tak dobra, by mnie przez przypadek nie zabić Betty?
Szedł właśnie ulicą, z powrotem do swojego domu, gdzie miał zamiar poczekać na człowieka Donovana. Jednocześnie czuł się coraz bardziej zarówno przygnębiony jak i zirytowany całą zaistniałą sytuacją.