Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Spojrzała na dowód, odebrany od funkcjonariusza. Zdjęcie, data urodzenia, adres zamieszkania. Wyglądało na to że wszystko się zgadza. Podała go partnerowi. Przeszukała też portfel. Niewiele, pomyślała. Wcale się nie dziwie że tak skromnie tu.

Rozpoczęła przeszukiwanie pokoju. Niezbyt długo jej to zajęło. W końcu, jak długo można szukać w tak skromnie umeblowanym pomieszczeniu? Obejrzała telewizor, sprawdziła za nim, po czym przeniosła się obok. Popatrzyła na zdjęcia na półce obok odbiornika telewizyjnego. Wzięła kilka z nich. Jemu już się nie przydadzą. Wyjęła delikatnie z ramek i włożyła do koperty, którą potem schowała. Kontynuowała przeszukiwanie. W końcu, gdy już mieli kończyć przesunęła stojące przy oknie biurko. Zauważyła kopertę. Schyliła się i podniosła.

- Gabriel.

Zawołała partnera i przy nim otworzyła kopertę. W środku było kilka zdjęć. Prawie wszystkie były zamazane. Prawie. Poza jednym. To przedstawiało jakiś magazyn.

- Trzeba będzie sprawdzić ten magazyn. Wiesz coś o tej formie gdzie pracował? Kto jest właścicielem, czym się zajmuje? Znalazłeś coś?

Wysłuchała odpowiedzi na swoje pytania, następnie rzuciła okiem jeszcze po pomieszczeniu.

- Mamy dwa tropy teraz. Który pierwszy? Magazyn czy praca naszego denata?

Ostatnio edytowany przez berengar (2010-08-15 22:02:08)

- Do magazynu. Skoro był na zdjęciu może być ważny. A potem do Midnight Oil. Jak tylko koroner ustali datę zgonu dajcie znać!- ostatnie zdanie wykrzyczała z pokoju obok ciała do jednego z policjantów pilnujących miejsca zdarzenia. Po czym jeszcze coś powiedziała do Gabriela.- Wyniki sekcji na moim biurku jak wrócimy. Chcę widzieć jak nasi lekarze się nim zajmują.

Wyszła z pokoju, rzucając ostatnie spojrzenie na ciało.

- Zabrać z mieszkania wszystko co uznacie za ważne,- rzuciła do obecnych facetów w niebieskich mundurkach.- laptopy, dyski twarde, komputery. Coś co wyda wam się podejrzane, lub za drogie, jak na skromny styl życia, jaki tu zastaliśmy. Dobrze, Gabriel. Tu chyba wszystko.

Poprawiła ułożenie kabury na pasku, jednocześnie, nie wiadomo czy specjalnie, czy też przypadkiem, poruszyła bioderkami. Sexownie. Opuściła mieszkanie i zeszła po schodach na dół. Tam zatrzymała się i spojrzała na budynek, zaczepiając wzrok także na innych budynkach.

- Wsiadajmy. Ty czy ja prowadzę?

Wyczekała odpowiedzi, po czym weszła do samochodu.

Jadąc na miejsce Yuriko wyjęła z kabury Berette, sprawdziła mechanizm, ilość nabojów w magazynkach, także tych dodatkowych. Włożyła magazynek, ale nie odbezpieczyła póki co. Schowała. Wyglądała przez szybę, wpatrując się w przechodniów, budynki, mijane samochody. Wszystko było takie samo jak zawsze. Te same mijane budynki, ten sam sprzedawca hot-dogów na rogu ulic, starsza pani z pieskiem.

Kiedy dojechali na miejsce otworzyła drzwi i wyszła z samochodu. Jej wzrok przykuli ochroniarze przed bramą do jednego z magazynów. Zapowiadają się kłopoty z wejściem, pomyślała. Na wszelki wypadek obróciła się tak by nie widzieli co robi i odbezpieczyła broń. Włożywszy na powrót do kabury spytała się Gabriela.

- Mam nadzieje ze jesteś na wszelki wypadek gotowy. Nie wyglądają na takich co to wpuszczą nas na teren bez nakazu.

Rozejrzała się szukając ewentualnych innych dróg wejścia na teren magazynu. Dopiero wtedy ruszyła za Gabrielem w stronę budynków.

Obeszła samochód, skierowała się w kierunku gdzie udał się Gabriel. Jakiś czas później zauważyła przejście w siatce. Ale wielkość luki pozostawiała wiele do życzenia.

- Możemy się chyba przecisnąć, a przynajmniej ja powinnam. Pomóż mi.

Schyliła się, sprawdziła dziurę w siatce, jej szerokość, wysokość. Zdjęła kurtkę. Dotknęła podłoża, czy na nim nie ma nic ostrego. W końcu, bardzo ostrożnie odgięła na tyle na ile mogła bok siatki, podając go Gabrielowi by trzymał, zapewniając jej przestrzeń do manewrowania. Sama w kuckach ruszyła przez szczelinę w siatce na drugą stronę. Znalazłszy się na drugiej stronie wyjęła pistolet i przeczesała najbliższą okolice. Dopiero wtedy wróciła do dziury i spróbowała wygiąć siatkę od swojej strony tak by Gabriel przeszedł na jej stronę.

Jednocześnie podała rękę.

- Nie możemy zostawić śladów po tamtej stronie. Daj moją kurtkę i swoją, byś mógł przejść.

Znalazłszy magazyn obeszła go wspólnie z partnerem. Przyjrzała się oknom, sprawdziła drzwi, pociągając za klamkę drzwi. Kiedy zobaczyła ze zamknięte skierowała swe kroki dalej, ku bramie magazynu. Cały czas obserwowała otoczenie, ale wyglądało na to ze droga czysta. Nie było im dane spotkać nikogo z ochrony. Ani żywej duszy. Przy bramie przystanęła, odczekała jakiś czas, by upewnić się ze nikogo nie ma rzeczywiście w pobliżu. Kiedy minął ustalony przez nią czas pokazała głową do Gabriela by szedł obok niej, lekko z boku.

Brama do magazynu była zwyczajna, jednak, co wykazały oględziny, także zamknięta. Nie dało się jej podnieść.

- Muszą być zamknięte od wewnątrz- wyszeptała do partnera.- Zostają te drzwi. Jak bardzo możesz ubrudzić sobie ręce? Bo jeśli bardzo to rozbicie drzwi i przeszukanie bez nakazu nie będzie dla ciebie problemem.

Skierowała się do drzwi, jeszcze raz nacisnęła klamkę, ale stanęła z boku, tak na wszelki wypadek.

- Zdecydowałeś się? Możemy wrócić z nakazem. Albo wyjść i przepytać tych ochroniarzy co widzieliśmy czy nie wpuszczą nas. Ale to tylko zaalarmuje ich i ewentualne dowody zostaną uprzątnięte. A nakazu nie dadzą nam na głupie zdjęcie. Jeśli wybierasz pierwszą opcje znajdźmy cos dzięki czemu nie narobimy hałasu a wejdziemy do środka.

Utkwiła wymownie wzrok w Gabrielu. Widać było że już zdecydowała się co do opcji postępowania.

Kiedy drzwi otworzyły się przygotowała się do wejścia. Dala sygnał partnerowi i weszła jako pierwsza, przeczesując teren wzrokiem. Niestety było bardzo ciemno. Przystanęła, akurat w momencie gdy do środka wbiegł Gabriel i zapalił latarkę. Rozpoczęli trwające jakiś czas przeszukiwania pomieszczenia. Konstrukcyjnie nie zrobił wrażenie. Ot zwykły magazyn. Jedyne co przykuło uwagę to walające się dookoła skrzynie, wyglądające na podniszczone. Cześć rozpadła się, część była przeżarta kornikami.

Zajrzała do kilku skrzyń, ale zawartość też nie przedstawiała się imponująco. Dopiero po jakimś czasie zauważyła jakieś skupisko skrzyń. A za nimi zauważyć się dało minimalnie wystające kontury drzwi. Wskazała je Gabrielowi.

- Osłaniaj mnie.

Podeszła do skrzyń, sprawdziła ich stan, ewentualnie zawartość, jeśli była widoczna. Po czym spróbowała zobaczyć czy drzwi mają szybkę, przez którą by zajrzała. Wreszcie, po przyjrzeniu się lepiej otoczeniu zaczęła zdejmować skrzynie, odkładając na bok. Dogrzebawszy się do drzwi nacisnęła za klamkę sprawdzając czy są otwarte.

Osłaniając prawą stronę wtargnęła szybko do pomieszczenia. Nic. Przynajmniej z jej strony. Od strony której pilnować miał Gabriel też nic. Pusto. Nie licząc tej skrzyni, pomyślała. Zbliżyła się, ale nie za blisko. Kątem oka rejestrowała ruchy swego towarzysza, jednak to skrzynia zdawała się teraz zajmować cały świat.

- Otworzę. Ty stań tak, by mieć oko na tamto pomieszczenie.

Ledwo rzekła te słowa, dotknęła pokrywy skrzyni. Nie jest przybita, zdziwiła się.

- Podaj latarkę.

Poszukała czegoś, czym mogłaby podważyć pokrywę z dalszej odległości. Złapała za pokrywę i uchyliła ją, na tyle by widzieć co jest w środku, przyświecając latarką. Ale niezbyt też wysoko.