Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

Więzienie Spandau


Obecni

Theme

Hans stał przy bramie więziennej. Nie był sam. Towarzyszył mu Elke. Obydwaj opuścili wspólnie przed chwilą placówkę, która miała skrytą pod sobą fundację. A raczej zalążek tej instytucji. Więzienie dla śmiertelników przestawało mieć znaczenie. Coraz mniej osób zostaje tutaj zsyłanych, a wojsko przerobiło jedno ze skrzydeł jako kwatery dla wojska. Daje to wampirom więcej możliwości. Ghoule przy bramie wpuszczają jedynie tych z odpowiednim glejtem lub pierścieniem, przedstawiający symbol klanu Tremere. Niestety nie wskażą, którędy iść i szpiedzy szybko zostaną w ten sposób wykryci. Przejść należy przez kilka korytarzy głównego budynku placówki, a następnie zejść po schodach do piwnicy, gdzie dawniej trzymano dokumenty i sprzęt. Teraz to miejsce jest przerabiane, a śmiertelnicy nie mają po co schodzić, skoro wszystko zostało dawno wyniesione do bezpieczniejszego miejsca. Najważniejsze osoby tej fundacji, znajdywały się poza murami więzienia. Byli nimi właśnie Hans i Elke. Jäger wie, że zabrał Sommerowi sprzed nosa pozycję Tremere. Do teraz pamięta zimną minę Spokrewnionego, kiedy list z Wiednia przybył. "... i mianuje się Hansa Jägera na Regenta Berlina." niesie się pewno jak echo dalej w głowie Elke. Nigdy nie okazywał braku lojalności. Nie był jednak osobą skłonną do pomocy Hansowi, chyba, że to był rozkaz. Nawet teraz przyszedł, bo Regent mu rozkazał. Mieli spotkać się z Maxwellem Ldescu, Childe Justicara Tremere. Jaki był cel? Nie ujawniono tego w liście, który jest w kieszeni Hansa. Podpisany przez samego Grimgrotha, członka Wewnętrznej Rady Tremere, odpowiedzialny za Zachodnią Europę. Pytanie co na to Etrius, odpowiedzialny za Wschodnią Europę? Najwidoczniej klan uznał Berlin za część spraw Grimgrotha, mimo obecności wojsk ZSRR.
- Ile mamy czekać? - przerwał ciszę Elke. Nie był zadowolony ze stania i czekania.

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

Obecni

Elke nawet nie skomentował słów Hansa. Nie było co ich komentować. Znał swój rozkaz i obowiązki, nie miał zamiaru im zaprzeczać. Hans jednak widział, że Sommera bardzo łatwo przekonać, jeśli podejdzie się do niego z logiką i służbą wobec klanu na ustach. Nie było jednak okazji na kontynuowanie tej rozmowy. Pod nich podjechała taksówka, jakich pełno przy lotnisku Tempelhof. Chwila wymiany zdań pasażera z kierowcą, a następnie klient wyszedł z samochodu. Także zrobił to kierowca, który bez słowa skierował się do bagażnika i wyciągnął dwie walizki, które położył na chodniku. Mężczyzna nie czekał na nic i wsiadł do samochodu, a następnie odjechał. Pozostawił trójkę wampirów samych sobie.
- Maxwell Ldescu. Jak mniemam, Herr Jäger i Herr Sommer? - powiedział z austriackim akcentem. Elke odpowiedział skinięciem i jego oczy zwróciły się w stronę Regenta.

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

- Nie narzekam, ale dalej nie mogę się przyzwyczaić do lotów. - skinął z uśmiechem na twarzy. Maxwell widząc, że nie mają ze sobą żadnej służby, wziął w ręce swoje walizki. Jako wampir nie potrzeba wiele nosić ze sobą, więc walizki wyglądały na lekkie. Poczęli ruszać się w stronę więzienia. Maxwell nie wyglądał na zainteresowanego albo po prostu już tutaj był? Trudno było określić. Po drodze opowiadał o lataniu i samolotach. Tematy, aby przerwać ciszę i nie robić z grupy jakiś cichych spiskowców. Strażnicy przepuścili trójkę. Musieli mięć tych ghouli na bramach, ale to oznaczało, że nie mogą oni się ruszać, gdzie indziej.

Maxwell został zaprowadzony krętymi korytarzami, a następnie schodami, do Fundacji. Tam kilku młodych wampirów, akolitów, sprzątało i montowało meble. Łóżka, szafki, stoły i krzesła. Wszystko należało poustawiać. Jeszcze był czas na bardziej specyficzne rzeczy, jak kotły, alembiki czy inne aparatury alchemiczne. Musieli przygotować fundamenty. Pierwszym miejscem, które było przygotowane, był gabinet Regenta. Nie był w pełni wyposażony. Szafki czekały na zapełnienie, a lampka czekała na podłączenie prądu. Aktualnie wszystko było oświetlane przez stojące lampy, podłączone długimi kablami, które ciągnęły się na parter. Cała trójka zasiadła, a Maxwell wtedy wyciągnął list. Kolejny oficjalny list z glejtem. Czekał na przełamanie. Oczywiste znaki wskazywały, że był list umagiczniony, aby tylko Tremere mogli otworzyć.

Do Regenta Berlina, Hansa Jägera, VII Krąg Wtajemniczenia

Osoba, która wręczyła Panu ten list, jest Childe Justicara, Karla Schrekta. Jego zadaniem, z ramienia klanu i samego Justicara, więc także Camarilli, jest obserwacja sytuacji w Berlinie. Ciągłe walki zakłócają wizerunek twardej i silnej Camarilli. Staje się przez to przykładem słabości, którą wrogowie i sceptycy lubią wykorzystywać. Nie należy mu przeszkadzać w działaniach. Należy mu zapewnić pomoc, jak i zakwaterowanie.

Radny Grimgroth, Wewnętrzny Krąg Tremere, VII Krąg Wtajemniczenia
Justicar Karl Schrekt, VII Krąg Wtajemniczenia

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

- Bardzo dziękuję, Herr Jäger. - uśmiech mu nie zniknął. Chwycił dłoń Hansa i przyjacielsko uścisnął. - Proszę się jednak nie trudzić z zakwaterowaniem. Poradzę sobie, ale miło by było, żebym miął i tutaj, w Fundacji, jakieś miejsce dla siebie, w razie czego.
Elke wyglądał, że zaraz miał wstać i opuścić spotkanie. Nawet wzrokiem dawał do zrozumienia Hansowi, że ma dość marnowania swojego czasu.
- Jeszcze jedno, Herr Jäger. - kontynuował Maxwell. - Był pan po drugiej stronie muru? - powiedział z zainteresowaniem. Wszystko wskazywało na to, że to pewno będzie jego cel.

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

- Szkoda, szkoda. Będę musiał prędzej czy później wyruszyć na drugą stronę i przedstawić się Księciu. Przecież nie tylko Wilhelm ma być pod czujnym okiem wysłannika Justicara, prawda? - uśmiech mu nie znikał z twarzy. - Sądzę, że czym prędzej ruszę na spotkanie właśnie z nim, z Waldburgiem. Nie można tak o nie zawitać do jego drzwi. A co do miejsca w Fundacji, jedynie jakieś łóżko i... drzwi. - powiedział półżartem. - Ach, bym zapomniał. Gdzie teraz Książę rezyduje?

Hans Jäger
Fundacja "Fesseln" - Spandau
Lipiec 1963, Noc

- Zatem dziękuje i żegnam. Do kolejnego spotkania. - tymi słowami pożegnał się z tutejszymi Tremere i opuścił zebranie. Elke nie pożegnał się Regentem i ruszył w swoim kierunku. Chciał wrócić do pracy i nie było co go powstrzymywać. Natomiast na Hansa nadszedł czas. Miał zebranie.

->Spotkanie

Pokiwał głową na znak zrozumienia. - Zatem postaram się mieć na niego oko. - poprawił rękawiczki, po czym pożegnał się jeśli Dieter nie miał nic do dodania. Po tej rozmowie Hans wrócił do szatni, gdzie przebrał się z powrotem w swój czarny garnitur i białą koszulę z czerwonym krawatem. Zamknął szafkę na klucz, który schował głęboko do wewnętrznej kieszeni marynarki, po czym udał się do wyjścia z kryjówki.

Nie miał zamiaru jeszcze opuszczać tuneli metra. Posiadało ono wiele przejść używanych przez Nosferatu. W jednym z takich miejsc Hans spotykał się ze swoim informatorem. Było ono dostatecznie daleko od ukrytej bazy Final Reich aby osoby pilnujące bezpieczeństwa bazy nie musiały się przejmować.
Tremere stanął przed podrapanymi, stalowymi drzwiami, na których widniała nieco zniszczona nalepka "Tylko dla personelu technicznego". Nim jego, obleczona w skórzaną rękawiczkę, dłoń spoczęła na klamce wampir zastukał w powierzchnię drzwi czterokrotnie. Uderzenia następowały w różnych odstępach czasu. I nie były one przypadkowe. Tego rodzaju kod dźwiękowy miał poinformować nasłuchujące chowańce Nosferów, że zbliża się klient, a nie intruz.

Hans odczekał parę chwil, po czym nacisnął klamkę i wszedł do środka zamykając za sobą drzwi. Ruszył parę kroków przed siebie, by znaleźć się w małym pomieszczeniu, z którego wychodziły dalej korytarze techniczne biegnące wzdłuż tunelów metra, i nie tylko. Tutaj miał zamiar poczekać na swojego informatora. Wiedział, że każdy krok po za pomieszczenie mógł być odebrany jako wtargnięcie, a z Nosferatu lepiej być w dobrych stosunkach.