Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Ból był nie do wytrzymania. Czuła się jakby ktoś wiercił jej dziurę młotem pneumatycznym. A co gorsza nasilał się. Próbowała wstać, jednak nie miała dość sił i upadła na podłogę. Co się ze mną dzieje? Skuliła się z bólu. Nie mogła wytrzymać dłużej, chciała uciec, byle jak najdalej. Szybko spojrzała dookoła siebie, lecz wzrok był zbyt mętny jeszcze by cokolwiek zobaczyć. Nie zobaczyła, ale poczuła.. Usłyszała. Coś niedaleko niej. Jeszcze raz, teraz ponownie. Nie wiedziała z początku, co to jest, jedynie orientowała się, że ten dźwięk powtarza się, regularnie. Ponownie rozejrzała się dookoła i zauważyła coś na podłodze. Jakieś ciało. Co się dzieje, spytała cicho.
Złapała się parapetu i podniosła się, dość chwiejnie, starając się zachować równowagę. Próbowała zlokalizować źródło dźwięku. Znalazła je, tak jej się wydawało. Jednak to, co odkryła, zadziwiło ja. Dźwięk.. te rytmiczne uderzenia pochodziły z kierunku gdzie widziała ciało. Nie rozumiem. Jakim cudem słyszę.. serce? To za daleko by ludzkie ucho mogło wyłapać taki dźwięk. Co ja mówię, nie wyłapie nawet z bliska.
Tyle, że ja je słyszę i to wyraźnie. Nie tylko słyszę je, czuje. Czuje ten zapach. Zapach, który pobudza. Och, jaki słodki. Czyż to nie cudowne uczucie? Krew. Tak blisko.. Spojrzała na ciało. Wystarczy sięgnąć, jest.. nieprzytomny. Płytko oddycha, wystarczy wbić się w niego, tylko kawałeczek, by posmakować.. Nic nie poczuje..
Chyba jestem głodna. Ale czemu czuje taki pociąg do tej krwi? Przecież jest tyle rzeczy, które lubię. Jak ten stek co przyrządza moja siostra. Och taki smaczny, taki pożywny, taki.. krwisty..
Potrząsnęła głową. Przestań Yuri. To do ciebie niepodobne. Obiecałaś coś temu miastu, składałaś przysięgę. Zawsze działaj w obronie mieszkańców, nigdy na ich szkodę. Bzdura.. Pusty frazes. Nie pasował do tego świata. Tego? Myśl.. Zrobiła kilka kroków ku mężczyźnie. Powoli, ociężale. Nie.. nie mogę, uciekaj Yuri, zostaw go.. Nie.. To jest silniejsze, ja muszę.
Podeszła i uklękła obok nieznajomego. Delikatnie dotknięcia torsu mężczyzny. Przejechała dłonią po nim, oblizała wargi. Jest taki ciepły.. Ohh, jaki ciepły i smaczny. Krew.. O tak.. Uśmiechnęła się, ale poczuła coś. Jej język wyczuł dwa kły, przestraszyła się. Co to jest? Wycofała się szybko ku ścianie przywarła, omal nie zaczynając krzyczeć kiedy prawda zaczęła do niej dochodzić. To nie może być prawdziwe, ja śnię. Zabierzcie mnie stąd. Schowała usta w dłoni, odwracając jednocześnie wzrok od nieprzytomnego.
Głód był za silny.. zbyt silny.. A ona nie miała ochoty i czasu się namyślić nad tym, co się działo.. Jeść.. rzuciła się ku mężczyźnie i odginając jego szyje do tylu zatopiła swe kły w jego szyi. Nie!! Przebiła co prawda skórę, już czuła krew, już chciała zacząć ją pić. Ale chciała, tylko chciała. Nie mogła. Coś, coś sprawiło że nie mogła. Oderwała się od meżczyzny i skuliła się nieopodal niego. Nie, nie możesz tego zrobić Yuri, walcz z tym. To nie ty, to coś we mnie. Coś... obcego. Przełknęła ślinę. Miej siłę.. Delikatnie uniosła głowę spojrzawszy na swą ofiarę. Łzy pociekły z policzków kiedy zbliżała się ponownie do leżącego nieprzytomnie mężczyzny. To nie tak ma być.. Yuri!!! Jakiś głos, gdzieś wewnątrz mówił, krzyczał wręcz by tego nie robiła. Mimo starań zrobiła to.
Już nie czuła bólu, nie czuła głodu, ani pragnienia. Czułą się spełniona. Wszystkie jej bolączki, pragnienia. Wszystko to przeminęło, rozpłynęło się. Po dłuższej chwili oderwała się od ofiary i zawyła. Oblizała jedynie wargi.
Zmieniła się. W wampira. Nie wierzyła dotąd w te istoty, jednak te wydarzenia, te dwie noce, zweryfikowały te poglądy. Zdała sobie sprawę z faktu ze one istnieją. Są wśród nich, normalnych ludzi. Stała się jednym z nich.

Ostatnio edytowany przez berengar (2010-09-09 14:32:01)

Obróciła się kiedy usłyszała słowa. Bestii? To tym sie stałam? Istotą bez uczuć? Mająca zabijać?

- Coś ty za jeden?!!- Wykrzyczała, podnosząc sie z klęczek i podchodząc bliżej. Cała jednak trzęsła się.

-To ty.. ty byłeś w szpitalu..- Spojrzała na ciało mężczyzny.- Czy on.. Zabiłam go?- Głos pełen był obaw i niepewności. Łamał sie. Ale tylko przez jedną krótką, nic nie znaczącą chwilę.- Chyba naleza mi się wyjaśnienia.

A wiec tym się stałam? Tym, czym straszono małe dzieci w dawnych czasach? Spojrzała na swego stwórce, zacisnęła pięści. Nienawidzę cie... Uspokój się Yuri.. musi być jakieś racjonalne wytłumaczenie.. jesteś pewna? A ten na podłodze? czemu tak się zachowywałam? Opadła na podłogę, przyciskając kolana do siebie..

- A więc.. to jest moje nowe życie? Czy...- oberzała swoją dłoń.- czy ty będziesz mnie uczył?

Nie odrywając wzroku od podłogi myslała, słuchając swego stwórcy i przetrawiając wszystko, starając się zrozumieć sytuacje w jakiej sie znalazła.

- Zacznij od tego jak mam teraz funkcjonować.. zmieniłam się, za twoja sprawą. Wiec powiedz to co mam wiedzieć by przezyć. No i czemu ja, mówiłeś że ktoś na mnie czycha.. kto i czemu?

A drugie pytanie? CZemu miałby ktoś na mnie polować i kto to jest?

Ostatnio edytowany przez berengar (2010-09-15 14:49:55)

Ze ktoś chce mojej głowy... A może to był tylko wybieg, bym łatwiej się zgodziła?