Forum Sesyjne WoD Havoc'a

Operacja Iblis

"Ziemia została wydana w rękę niegodziwca"  Hioba 9:24

    Nie bez powodu o bliskim wschodzie mówi się że jest kolebką cywilizacji. To na tych niegdyś nad wyraz żyznych ziemiach homo sapiens po raz pierwszy napotkał na neandertalczyków, tu powstały pierwsze kultury oparte na rolnictwie, tu wreszcie wampiry przestały być bezrozumnymi, podążającymi za ludzkim stadem, ogarniętymi szałem bestiami.
      Magia , krew i mrok mieszały się i wypełniały ten skrawek ziemi, miriady tajemnic zatopionych w srebrnym piasku szeptały do uszu tych co chcieli ich słuchać.  Tajemnic najwspanialszych dla rodzaju ludzkiego, niosących nadzieję w zalanym mrokiem świeci i niepewności jutra świecie, ale także tych zakazanych, pochodzących z czasów zapomnianych już bogów, minionych światów, których jedyną pozostałością jest nieokreślony strach zakorzeniony we wszystkim co żyje.
      -Gdy umysł śpi, budzą się demony. Gdy śpi serce, demony opuszczają swe pradawne legowiska i wychodzą na ucztę.


2006 Centralny Irak,  20 Km na Północ od Bagdadu.  Tymczasowa baza USA.

        Z wojskowego hummera wyskoczyła smukła kobieta w piaskowym mundurze.
-Ojciec Custodio? Miło mi poznać księdza. Jestem sierżant Gutierrez z żandarmerii wojskowej i to tyle grzeczności na dziś, ruszajmy bo nie ma czasu.  Ciemnowłosa piękność, o kształtach Artemidy spojrzała na Gabriela brązowymi oczyma i dodała - Tym bardziej, że ojciec Francesco bardzo nalegał aby księdza tu sprowadzić, podobno już się znacie i współpracowaliście przy - Splunęła -Takich sprawach.

      Rzeczywiście, znali się.  Ojciec Francesco był dość kontrowersyjną, aczkolwiek barwną postacią - nawet jak na Rzym.  Jezuita, naukowiec, egzorcysta, teolog, członek tajemniczej organizacji Malleus Maleficarum. Do tego był on mentorem Gabriela za czasów nauki w Watykanie.

-Mi też miło panią poznać sierżancie. Odpowiedział Gabriel  -Czy sytuacja, wymaga aż takiego pośpiechu?

-Obawiam się, że mamy tu kurwa niezły burdel, samobójstwo archeologa, dwóch porwanych żołnierzy i kilka pomniejszych incydentów, które zaszły pomiędzy naszymi ludźmi a mieszkańcami pobliskiej wioski, ale to cholernie tajne.   Gutierrez mówiła z twardym, żołnierskim akcentem.
Gabriel uśmiechnął się wrzucając walizkę na tył samochodu.
-Wybacz ojcze, to z przyzwyczajenia Sierżant ponownie splunęła na ziemie. 
Gabriel nie odpowiedział, do Hummera i zatopił wzrok w majaczących w oddali srebrnych wzgórzach,  zimny wiatr musnął jego twarz, a może to był jeden z tysięcy tutejszych dżinów.

-Ruszajmy, bo jak zajdzie słońce będą problemy na posterunkach Krzyknęła Gutierrrez wkładając ciemne okulary.

Ostatnio edytowany przez Eru (2011-07-28 02:18:51)