Forum Sesyjne WoD Havoc'a

1. Tak.
2. Na razie żadnego.

Jeszcze miesiąc temu obudził się po raz kolejny w swoim vanie, w podziemnym parkingu. Bez perspektyw, bez celu w życiu, życiowy przegraniec. W ciągu jednej nocy to wszystko się zmieniło, rozpoczął nowy etap w swoim życiu... A właściwie nieżyciu, na chwilę obecną. I chociaż cena była wysoka, Sebastian wychodził z założenia, że warto było. Na dobrą sprawę nie stracił niczego: dalej może jeść, pić, robić te wszystkie rzeczy co jako śmiertelnik, nawet jeśli nie czerpie z nich takiej samej satysfakcji jak kiedyś. Jego tryb dnia też się nie zmienił, w końcu pracował głównie w nocy. Jedynym złem koniecznym, było uzależnienie, bo tylko tak to można nazwać, od picia krwi. Jednak chwile błogiej rozkoszy podczas tej czynności zupełnie mu wszystko rekompensowały.

Okazało się, że w LA czai się jeszcze głębszy półświatek, jeszcze mroczniejszy, niż gangi, mafia i skorumpowany rząd. Świat wampirów, wydawać by się mogło niezwykły i żywcem wyjęty z opowiadań fantasy, był zajebiście realny i za każdym razem latynos dziwił się, jak mimo takiego wpływu na życie zwykłego człowieczka, nikt nigdy o wampirach nie mówił. Koniec końców jednak, społeczność krwiopijców wcale jednak nie różniła się tak bardzo od syfu jaki miał przez ostatnie lata swego życia. U wampirów też jest jakiś rząd, też są ważni i ważniejsi, silni i słabsi. Jedyna różnica to taka, że gdy sytuacja się pierdoli, tak jak miało to miejsce teraz w LA, nie ma co liczyć na pomoc z zewnątrz. Tylko na siebie.

Sebastian nigdy nie interesował się polityką i władzą jako śmiertelnik, nie zamierzał też robić tego teraz jako wampir. Nie nauczysz starego psa nowych sztuczek, i tak jak interesowały go pieniądze i własne interesy, tak pozostało. A że interesy Aquima dotychczas pokrywały się z jego, Sebastian godził się na współpracę. Na dziś umówił się z Aquimem w sprawie jakiegoś zadania. Ciekawe ile tym razem zyska...

Ciekawe, w końcu coś innego niż kradzieże. Kim jest ta fantastyczna piątka? Wiemy coś więcej o nich? Nie chciałbym trafić na jakiegoś jebniętego gangrela, co będzie widzieć we mnie posiłek. Rozumiem, że "pozbyć się" oznacza permanentne usunięcie ich z tego świata?

Sięgnął po teczkę i przestudiował jej zawartość. Dokładnie przyjrzał się zdjęciom poszukiwanych. Wyglądało na to, że najpierw trzeba będzie popytać o co niektórych. Na początek wybrał tego osobnika, który wydawał się sprawiać najmniej problemów, być najłatwiejszy w odnalezieniu lub po prostu był widziany najbliżej.
Jedziesz ze mną czy sam mam się tym zająć?

Ostatnio edytowany przez hyjek (2011-08-07 19:17:04)

W porządku, papiery wezmę ze sobą. Jakieś ostatnie porady?

Na dobrą sprawę, to było pierwsze, w pełni samodzielne zadanie od czasu kiedy rozpoczął swój wampirzy etap w życiu. Nie do końca wiedział czego się spodziewać, z czym będzie miał trudności, czym przewidziane jest w ogóle za to jakieś wynagrodzenie, ale... Zawsze działał sam. Co prawda zawsze to były kradzieże, a nie próby negocjacji aby ktoś, skądś wypierdalał...
Wsiadł do swojego wysłużonego vana, zupełnie nie pasującego swoim wyglądem to willi w której mieszkał przez ostatni miesiąc. Zgodnie ze wskazówkami, pokierował się do hotelu "Belwede".

Nie można było działać pochopnie i od razu wypytywać ludzi (lub nieludzi) o poszukiwanego. Zwłaszcza, że Sebastian jakimś wielkim urokiem osobistym nie dysponował. Spróbował najpierw rozejrzeć się dookoła motelu. Być może zauważy "Carlosa" w jakimś oknie lub ten po prostu akurat wyjdzie na zewnątrz.
Sprawdził też w aktach, czy wiadomo coś na temat czym Carlos jeździł. Może jeden z zaparkowanych pojazdów jest właśnie jego?